Een school leven van een Vampier

[VenetianShuppet]

*Sirius zit in zijn kamer en drinkt uit zijn schaal*

[Lisa]

*is bij de deur van Sirius*

*klopt en doet dan de deur open*

Flora: ik heb iets gevonden

*laat de brief zien*

Flora: dit gaat over mij he?

[VenetianShuppet]

Sirius: zo te zien wel..... Wacht eens.

*kijkt nog een keer naar de brief*

*Flashback*

*in de tuin van Castle Dracul*

*een kleine Sirius loopt rond*

Sirius: ik krijg je wel te pakken Hihihihi

?: helemaal niet. Hihihihi

*een meisje loopt rond en de kleine Sirius zit hen achterna*

*flashback is afgelopen*

Sirius: maar jij bent ...... Dat meisje waarmee ik toen ik jong was altijd mee speelde toen er nog vrede was

[Lisa]

*kijkt verward*

Flora: maar...

*gaat met haar hand naar der nek en haalt er een ketting vandaan. Er zit een half beeldje aan*

*loopt naar Sirius toe en kijkt hem aan*

*gaat voorzichting met haar hand naar zijn nek en voelt onder zijn kraag van zijn kleren*

*haalt er een ketting onder vandaan met de andere helft*

Flora: je bent het echt. Je hebt de andere helft... ik wist het allemaal niet meer. Als je vader weg moest kwam je altijd bij ons met je moeder. We speelde altijd bij het meertje. Je vond dit beeldje dat in tweeen gebroken was.....

*slikt*

Flora: je had en twee kettingen van gemaakt..... en eentje aan... mij gegeven...

*zakt door haar knieen en valt op de grond*

Flora: nu weet ik het weer. Ik weet mijn verleden weer. Alles wat gewist was is terug.

*huilt*

Flora: toen je bij ons was de laatste keer dat ik je zag... je was net weg. Toen kwam Kaname. Hij heeft mijn ouders geslagen en laten meenemen door andere vampiere. Ik rende naar mijn kamer. Naar de kat waar wij altijd verstopte. Maar hij vond me en nam me mee naar Takuma.

*balts haar vuisten*

Flora: ze hebben me daar verteld dat mijn ouders ziek waren en dood gingen en dat kaname ze daarom hebben meegenomen. Maar totdat er vampieren jager kwamen hebben ze me beschermd en in het ezin genomen. Daarna heeft de moeder van takuma mijn geheugen gewist en zei ze dat ik mens was.....

*huilt*

[VenetianShuppet]

Sirius: huil nauw niet

*troost haar*

Sirius: Kaname zal hiervoor boeten

[Lisa]

*houd hem vast*

Flora: ik maak hem af in zijn slaap!

*kijkt woedend*

*staat op en droogt haar tranen*

[VenetianShuppet]

Sirius: laat dat nou maar aan mij over

*lacht*

[Lisa]

Flora: ha! Dat zei je vroeger ook

*lacht*

*sirius kijkt haar vragend aan*

Flora: ja we waren bij dat meertje en we zagen een poesje in het water. Dus wau ik hem eruut halen en toen zei jij: neee laat dat maar aan mij over. Maar een ding was zeker je kwam niet ver. En ik had het poesje eruit gehaald

*lacht*

[VenetianShuppet]

Sirius: poesjes uit het water is heel iets anders dan vampieren doden.

*knik serieus*

[Lisa]

*schiet in de lach*

Flora: het was een grote uitdaging voor je.

*pakt de brief*

Flora: maar ik moet kaname vermoorden. Ik laat dat niet aan jou over. Dit gaat een serieus gevecht worden.

*balts hij vuist*

Flora: mij krijgt ie niet weer kapot!